به نام خدا وند خالق زیبایی ها ...
ابتدا تعریف محبت را بدانیم وبعد به موانع آن بپردازیم.
محبت:عشق ورزیدن به یکدیگر است بدون هیچ چشم داشتی!
محبت:لبخند خالصانه است بر چهره!
محبت:شنیدن ندای قلبی همنوع است!
محبت:عاشقانه زیستن است!
محبت:نگاه نگران مادر به فرزند است!
محبت: نگاه معلم است به شاگرد!
وبالاتر از همه ی این ها نگاه خداوند است به همه ی ما اگر بفهمیم!
وچه زود یادمان می رود که هرچه داریم از اوست.
چه زود یادمان می رود که ما در دنیا آمده ایم تا امتحان پس دهیم.
چه زود فراموش می کنیم که ما بنده ای بیش نیستیم .
اگر لحظه ای وفقط لحظه ای زندگیمان را مرور کنیم خیلی چیز ها دستگیرمان می شود اگر بفهمیم یا بهتر بگویم اگر بخواهیم که بفهمیم.
مگر نه اینکه ما انسانیم ودیوانه وار به محبت یکدگر محتاج ...پس چه بر سرمان آمده که انقدر فاصله است بین ما .
کرسی های داغ دوران کودکی کجا رفتند؟
دیوان اشعار حافظ ،سعدی،فردوسی و...کجا رفتند تا دوباره دور کرسی داغ بنشینیم وپدر بزرگ با آن صدای دلنشینش برایمان بخواند ومادر آهسته آهسته انارها را دانه کند وبا نمک بخوریم.چه شد آن همه عشق ومحبت؟
چرا مصداق این بیت شعر شده ایم که نمی دانم شاعرش کیست وچه دید که چنین سرود:
                   در این دوران زدل ها کینه خیزد             پسر با مادر خود می ستیزد
                  چه عصر فتنه انگیزیست یارب                که خواهر از برادر می گریزد
ادامه دارد...